Kecederaan Murid
Sekolah bukanlah satu tempat yang berbahaya, tetapi kanak-kanak kerap mengalami kecederaan ketika berada di sekolah. Kebanyakan kes kecederaan ini berpunca daripada tingkah laku pelajar itu sendiri. Walau bagaimanapun, pihak pentadbir dan guru mempunyai tanggungjawab untuk memberi perlindungan kepada mereka mengikut undang-undang kecuaian yang ditetapkan.
Faktor utama kecuaian boleh juga disebabkan guru tersebut meramalkan keupayaan muridnya. Tingkah laku seseorang individu akan dipanggil cuai jika orang yang biasanya berhemah dijangka melakukan tindakan-tindakan tertentu, atau kegagalan untuk bertindak akan membawa kecederaan kepada orang lain. Undang-undang berkanun yang digubal oleh kerajaan dapat melindungi guru dalam sesetengah keadaan.
Guru besar atau pengetua bertanggungjawab untuk menjaga kesejahteraan kanak-kanak di sekolah dan juga menjaga kebajikan kakitangan. Oleh itu, untuk kedua-dua kakitangan dan pelajar, guru besar mempunyai tanggungjawab tertentu untuk merancang dan menyelia cara yang akan meminimumkan kemungkinan kecederaan. Setiap sekolah perlu berhati-hati terutamanya dalam keadaan di mana ia boleh diramalkan kemungkinan berlakunya kecederaan pelajar di sekolah. Punca-punca tertentu yang menyebabkan kes kecederaan pelajar antaranya ialah;
1) Pendidikan Jasmani, lawatan sambil belajar, dan lain-lain program.
Lawatan sambil belajar, selain program-program kurikulum dan Pendidikan Jasmani sememangnya lebih berbahaya daripada program akademik biasa. Penyeliaan yang lebih besar diperlukan untuk mengelakkan tanggungan akibat daripada kecuaian. Peraturan-peraturan bagi tadbir urus aktiviti-aktiviti ini adalah penting. Ia termasuk dalam kategori seperti tingkah laku murid, pemeriksaan perubatan untuk peserta, rawatan perubatan untuk peserta yang sakit dan cedera, pengangkutan dan aktiviti lasak, tugas-tugas guru dan penyelia lain, dan pemberitahuan dan kelulusan terlebih dahulu kepada ibu bapa atau penjaga.
Penyeliaan yang berterusan dan segera adalah diharapkan daripada guru-guru yang berfungsi dalam ruangan pengajaran. Guru-guru mesti mengarahkan pelajar untuk menjaga peralatan mereka akan gunakan. Jika terdapat bukti bahawa pelajar telah dibenarkan untuk menggunakan alat tertentu, atau melakukan percubaan, sebelum dilatih dan diberitahu akibat penggunaan peralatan yang tidak betul, kecuaian akan sukar untuk disangkal. Penjagaan yang lebih besar perlu bagi guru-guru yang menyelia pelajar-pelajar yang terdedah kepada peralatan berbahaya. Malah ketiadaan guru dalam sebuah bilik di mana kelas yang terlibat dalam aktiviti-aktiviti berbahaya adalah sangat berisiko.
2) Taman permainan
Jika penyeliaan adalah teratur, terancang, munasabah, dan sesuai, caj kecuaian dalam kes kecederaan murid di taman permainan tidak mungkin akan berlaku. Pertimbangan harus diberikan kepada jenis peralatan taman permainan yang digunakan, saiz padang permainan, bilangan dan umur murid-murid yang akan diselia.
Pihak mahkamah biasanya memahami hakikat bahawa guru tidak dapat memastikan setiap kanak-kanak di dalam pandangan mereka daripada bahaya pada setiap masa. Walau bagaimanapun, penyeliaan yang cuai sering berlaku menjadi punca terjadinya kecederaan. Sebagai contoh, seorang guru membenarkan kanak-kanak untuk meninggalkan kumpulan yang diselia dan kanak-kanak cedera dalam keadaan yang berbahaya, maka guru boleh dipersalahkan akibat kecuaiannya. Jika seorang guru yang diberikan tugasan menjaga taman permainan meninggalkan tugas tersebut tanpa sebarang sebab dan kanak-kanak cedera dalam keadaan yang berbahaya yang diketahui atau boleh diramalkan, mungkin terdapat liabiliti tort kerana kecuaian. Di samping itu, apabila guru-guru tidak dapat membaiki peralatan taman permainan, dan kemudian membenarkan murid-murid menggunakan peralatan yang rosak, atau di luar tahap kematangan kanak-kanak itu, boleh menyebabkan tuntutan kecuaian.
Guru besar atau pengetua mempunyai tiga tanggungjawab utama. Pertama, tingkah laku yang sepatutnya perlu diamalkan, selaras dengan amalan keselamatan yang baik. Kedua, penyeliaan orang dewasa yang mencukupi di taman permainan dan sentiasa perlu disediakan apabila kanak-kanak berada di situ. Ketiga, guru besar mesti menguruskan pemeriksaan yang kerap dan tetap terhadap peralatan taman permainan dan perlu membuat laporan tentang kerosakan peralatan yang membahayakan murid-murid. Guru-guru dan pelajar mesti dimaklumkan mengenai hal ini, dan tindakan yang perlu diambil sehingga peralatan tersebut dibaiki.
3) Bilik Darjah
Guru biasanya bertanggungjawab terhadap keselamatan murid-murid mereka di dalam kelas. Walau bagaimanapun, guru besar mempunyai beberapa tanggungjawab yang jika tidak dipenuhi boleh menyebabkan tuduhan berlakunya kecuaian. Tanggungjawab utama guru besar ialah memberi perhatian terhadap aktiviti-aktiviti bilik darjah untuk memastikan bahawa terdapat guru-guru yang bertanggungjawab pada setiap masa. Guru besar sentiasa harus sedar ketiadaan seorang guru dari bilik darjah. Kegagalan untuk merancang dalam penyeliaan murid apabila guru sakit atau terlambat ke kelas boleh menyebabkan guru besar yang akan dikenakan tuduhan kecuaian jika berlaku kecederaan mengakibatkan pelajar tanpa pengawasan. Amalan yang perlu dibiasakan oleh guru adalah mencatat kehadiran guru pada waktu hadir ke sekolah supaya guru besar boleh mengetahui ketiadaan guru di sekolah dan menyediakan guru ganti untuk mengawal selia murid-murid di dalam kelas.
Secara umumnya, ketidakhadiran dalam jangka masa pendek atau sementara ke bilik darjah oleh guru boleh dianggap sebagai perbuatan cuai dalam pengawasan am. Sebagai contoh, jika seorang pelajar melakukan perbuatan jahat dan tindakan demikian mencederakan pelajar lain semasa ketiadaan seorang guru dalam bilik darjah, mahkamah tidak akan menyalahkan guru tersebut kerana ketiadaan guru di dalam bilik darjah bukanlah punca kemalangan. Walau bagaimanapun, dalam semua kes, umur, kematangan, dan kecerdasan pelajar akan menjadi persoalan terhadap ketidakhadiran guru tersebut. Perkara yang paling penting adalah tidak meninggalkan pelajar tanpa pengawasan guru.
Mengawal Kelakuan Pelajar
Pengetua dan guru-guru perlu menetapkan hukuman yang munasabah terhadap salah laku murid-murid. Pelbagai jenis tindakan disiplin ditetapkan oleh pihak pentadbir sekolah dan guru-guru apabila murid-murid melanggar dasar-dasar dan peraturan sekolah. Ini termasuk hukuman kecil seperti penyingkiran pelajar dari bilik darjah dalam jangka masa pendek dalam kes-kes tertentu, penahanan murid selepas waktu sekolah, dipulaukan dalam kelas, dihantar ke pejabat guru besar, dan sebagainya. Mahkamah biasanya menyokong hak pentadbir sekolah dan guru-guru untuk mengenakan hukuman terhadap murid itu. Lain-lain bentuk tindakan disiplin adalah seperti penggantungan dan pembuangan pelajar dari sekolah atau penggunaan hukuman sebat, lebih kerap diuji dalam mahkamah, dan pentadbir sekolah dan guru-guru mesti mengambil berhati-hati dalam preskripsi ini hukuman.
Dalam mana-mana kes, persoalan dalam proses substantif dan prosedur adalah sangat penting. Kemunasabahan dan kesahan pemerintahan atau peraturan yang dilanggar mesti diperiksa dengan teliti, dan pelajar mempunyai hak untuk mendengar isu undang-undang. Jelas sekali, pihak pentadbir perlu berhati-hati dalam mengenakan hukuman kepada murid-murid dan pereka berhak mendapat layanan yang adil dan tidak menjadi mangsa oleh tindakan sewenang-wenangnya.
1) Hukuman Sebatan
Hukuman sebat adalah tindakan disiplin yang dikenakan dalam bentuk fizikal dalam mengubah kelakuan murid. Ia mungkin alat tatatertib yang tertua. Ia juga merupakan salah satu hukuman yang tidak efisien. Hukuman sebat juga mungkin menyebabkan berlakunya kes-kes mahkamah. Walau bagaimanapun, di bawah in locoparentis, mahkamah terus mempertahankan hak guru-guru dan guru besar untuk menggunakan kuasa yang bersesuain dan munasabah untuk mengenakan hukuman yang betul.
Dalam kes Baker, mahkamah berpendapat bahawa hukuman sebat tidak boleh digunakan kecuali pelajar telah dimaklumkan terlebih dahulu terhadap salahlaku mereka. Mahkamah juga menyatakan bahawa hukuman sebat tidak boleh diletakkan sebagai hukuman utama. Kesalahan pelajar perlu dinyatakan sebelum hukuman dikenakan serta memberi peluang kepada pelajar untuk membantah secara spontan. Satu penjelasan bertulis mesti dihantar kepada ibu bapa yang menyatakan sebab-sebab hukuman.
Garis panduan perlu diikut jika mengenakan hukuman sebat supaya hukuman yang dikenakan berhemah dan relevan. Hukuman sebat dikenakan berdasarkan beberapa perkara:
· Undang-undang negeri dan dasar tempatan membenarkannya.
· Hukuman mengambil kira umur, saiz, jantina, dan kesihatan pelajar dan tidak berlebihan.
· Tiada niat jahat ketika hukuman diberikan. Ia bertujuan untuk membetulkan kesalahan sahaja.
· Pelajar memahami mengapa hukuman dikenakan kepada mereka.
· Peralatan untuk hukuman yang sesuai digunakan.
Kadangkala mahkamah juga mempertimbangkan keadaan lain sama ada terdapat kecederaan kekal yang dialami akibat hukuman itu. Adalah penting bagi guru besar dan guru untuk mewujudkan kaedah-kaedah yang relevan dan memastikan bahawa hukuman kerana melanggar peraturan sekolah ini adalah bersesuaian. Hukuman yang dikenakan perlu adil bagi setiap pelajar yang melakukan kesalahan. Jika ada guru ingin membalas dendam atau bersifat jahat dalam mengenakan hukuman sebat, ia mesti dielakkan. Jika guru atau guru besar tahu bahawa dia tidak dapat mengawal kemarahan, maka itu bukan masa yang sesuai untuk menghukum murid secara sebatan atau dalam apa-apa cara sekalipun.
2) Penggantungan / Buang Sekolah
Penggantungan dari sekolah adalah salah satu hukuman yang dikenakan untuk jangka masa tertentu manakala hukuman buang sekolah pula melibatkan murid yang melakukan kes-kes berat sehingga dibuang sekolah. kedua-dua hukuman ini bukanlah sewenang-wenangnya dilaksanakan tetapi ia berdasarkan polisi dan peraturan sekolah yang ditetapkan. Jika seseorang pelajar itu dibuang sekolah maka dia perlu membuat rayuan di pejabat pendidikan untuk kemasukan semula ke sekolah.
Kehadiran pelajar ke sekolah pada umumnya dilihat sebagai hak dan bukannya satu keistimewaan, pelajar perlu mematuhi peraturan-peraturan dan syarat-syarat yang ditetapkan olah pihak sekolah berkenaan dengan kehadiran mereka. Pelanggaran disiplin ini boleh dihukum dengan penggantungan pelajar daripada menghadiri sekolah. Di bawah syarat penggantungan, ibu bapa atau penjaga murid biasanya perlu bertemu dengan pihak sekolah untuk memastikan bahawa kes murid tersebut disahkan sebelum hukuman dijalankan.
Dalam Goss v. Lopes, mahkamah jelas menubuhkan hak pentadbir sekolah untuk menggantung pelajar dan mengekalkan perintah tersebut dalam sistem persekolahan. Walau bagaimanapun, dalam kes ini, mahkamah telah mendapati bahawa pentadbir sekolah telah melanggar hak perlembagaan pelajar semasa proses prosedur. Sembilan pelajar telah digantung buat sementara waktu dari sekolah tanpa mendengar alasan pelajar untuk menafikannya. Pihak sekolah telah menegaskan bahawa proses yang sewajarnya tidak terpakai dalam penggantungan kerana tidak ada "hak perlembagaan" dalam pendidikan awam. Mahkamah tidak bersetuju dengan ini dan berkata:
Okio berkata “walaupun boleh atau tidak boleh, perlembagaan bertanggungjawab untuk mewujudkan dan mengekalkan sistem sekolah awam, anak-anak mempunyai hak untuk menghadiri sekolah. Sebahagian remaja tidak meletakkan rigfus perlembagaan mereka di pintu rumah sekolah ....” Kuasa yang dimiliki oleh negeri untuk menetapkan dasar perlembagaan sekolah mestilah selaras dengan keperluan sekolah.
Kedua, lembaga sekolah berhujah, walaupun pendidikan awam adalah hak yang dilindungi oleh proses yang sewajarnya, proses penggantungan tidak perlu dimohon kerana penggantungan terhad kepada sepuluh hari dan ini bukan satu hukuman yang teruk kerana pelajar juga mempunyai hak untuk mendapatkan pendidikan. Mahkamah juga tidak bersetuju dan juga berhadapan dengan persoalan berkenaan proses penggantungan pelajar dalam jangka masa pendek. Mahkamah memutuskan bahawa hanya proses asas yang diperlukan untuk mengimbangi kepentingan pelajar terhadap keperluan mengambil tindakan tatatertib segera. Mahkamah berkata:
“Pelajar diberi suatu notis bertulis mengenai tuduhan terhadapnya, jika dia menafikan tuduhan tersebut, penjelasan bukti diperlukan pelajar diberi peluang untuk memperdengarkan ceritanya kepada guru yang berkenaan. Tiada penangguhan penjelasan diberikan kepada pelajar. Dalam kebanyakan kes-kes besar, guru besar dan guru boleh membincangkan salah laku pelajar pada waktu selepas kesalahan disiplin itu berlaku. Mahkamah berpegang kepada peluang yang diberikan kepada pelajar untuk menjelaskan versi fakta-fakta yang dibincangkan ini tetapi pelajar terlebih dahulu diberitahu pertuduhan yang dikenakan kepada mereka”.
Ini adalah penting kerana ia membayangkan bahawa manakala peruntukan proses mesti sentiasa ada, walaupun kurang daripada hukuman utama, hukuman dan pelanggaran peraturan akan menentukan sejauh mana seseorang itu perlu meletakkan hak dirinya dalam proses yang sewajarnya. Dalam perlanggaran peraturan kecil, adalah sangat penting untuk menyediakan borang-borang asas pendengaran. Walau bagaimanapun, pengajaran penting bagi pelajar yang dihukum dalam semua kesalahan mesti dilayan dengan adil dan bahawa mesti ada petunjuk yang jelas tentang tindakan yang diambil. Kes buang pelajar adalah satu perkara yang berbeza. Dalam kes buang pelajar, proses yang sewajarnya mestilah dengan jelas digunakan.
Hukuman penggantungan dan buang pelajar bagi kes salah laku pelajar bukan satu perkara baru. Pihak sekolah menetapkan prosedur tatatertib yang dikenali sebagai penggantungan di sekolah sebagai satu cara untuk mengelakkan gangguan dan kesan-kesan negatif kepada pelajar-pelajar lain. Penggantungan di sekolah biasanya melibatkan pelajar daripada kelas biasa untuk satu tempoh masa dan meletakkan pelajar dalam situasi pembelajaran yang lain di dalam bangunan sekolah, sama ada dalam situasi pembelajaran yang bebas dengan pengawasan atau kelas khas yang ditetapkan. Apabila prosedur ini ditambah pula dengan kaunseling oleh pengetua, kaunselor bimbingan, atau beberapa doktor lain untuk mendiagnosis dan merawat masalah itu, ia adalah satu amalan yang baik.
3) Penahan Pelajar
Guru besar atau pengetua dan guru-guru mempunyai kuasa untuk menahan sementara pelajar dari mengambil bahagian dalam aktiviti-aktiviti kurikulum dan juga untuk menjaga pelajar selepas waktu sekolah sebagai hukuman, perlu memastikan pelajar selamat untuk pulang ke rumah. Seperti dalam hukuman lain, tahanan mestilah atas sebab atau kesalahan yang relevan. Kesalahan menahan pelajar boleh dituntut jika guru besar atau guru sama ada secara salah menahan seseorang pelajar tanpa sebarang alasan yang munasabah. Dalam hal ini, sama seperti dalam semua hukuman yang lain, keadilan menjadi kunci utama. Jika pihak sekolah bertindak dengan adil dan tanpa niat yang tidak baik dalam berhadapan dengan pelajar, tindakan mereka mungkin akan disokong oleh mahkamah.
Privasi dan Kerahsiaan Rekod Pelajar
Soalan kerahsiaan dan ketepatan rekod-rekod pelajar adalah penting, dan sejak laluan Undang-undang Awam 93-380, Hak Keluarga Pendidikan dan Akta Privasi 1974 (FERPA), isu ini telah dijelaskan di sisi undang-undang. Ia menyatakan bahawa pelajar dan ibu bapa dibenarkan untuk memeriksa dan melihat rekod pencapaian anak-anak mereka dan mestilah diberikan satu salinan mana-mana bahagian atau semua rekod pencapaian atas permintaan. Sekiranya terdapat apa-apa pertikaian mengenai kandungan rekod pencapaian pelajar, proses penyemakan semula perlu dijalankan. Jika rekod itu didapati tidak tepat, maka ia perlu dihapuskan.
Tindakan itu pada asasnya memerlukan pihak sekolah membenarkan individu untuk menentukan apakah rekod yang berkaitan dalam sistem rekod, untuk mendapatkan akses kepada rekod yang berkaitan dalam sistem rekod dan mempunyai salinan yang dibuat dan untuk membetulkan atau meminda mana-mana rekod yang berkaitan.
Di samping itu, rekod-rekod mengenai seorang individu tidak boleh didedahkan kepada orang luar kecuali dengan persetujuan individu yang berkenaan. Persetujuan mesti dibuat secara bertulis dan mestilah khusus dalam menyatakan kepadanya rekod itu boleh didedahkan dan, jika berkenaan, tempoh masa di mana rekod-rekod boleh didedahkan.
Dalam beberapa keadaan, pendedahan rekod murid mungkin dibuat tanpa keizinan murid atau ibu bapa murid. Maklumat boleh didedahkan di sekolah kepada guru-guru atau bimbingan kaunselor yang mempunyai kuasa untuk mengetahui pencapaian pelajarnya, terdapat perintah mahkamah di mana ada sesetengah pendedahan yang boleh dibuat di bawah Akta Kebebasan Maklumat seperti menyiarkan nama-nama pelajar untuk diberi anugerah penghormatan atau maklumat untuk direktori seperti senarai kelas atau brosur sukan, yang mungkin termasuk maklumat seperti nama pelajar, alamat, jantina, atau tempat lahir.
Garis panduan yang diperlukan pengetua dalam membangunkan dasar yang adil mengenai rekod pelajar termasuk:
Membentuk prosedur untuk menetepkan bahawa ibu bapa dan pelajar perlu tahu jenis maklumat yang terkandung di dalam rekod sekolah pada masa tertentu dan dimaklumkan mengenai hak-hak mereka yang berkaitan dengan kawalan ke atas proses pengumpulan maklumat.
Galakkan pelajar dan ibu bapa mereka untuk memeriksa rekod pencapaian pelajar. Ibu bapa mempunyai hak untuk menetahui prestasi pembelajaran anak mereka di sekolah, tetapi kebanyakan ibu bapa tidak sedar hak-hak ini. Peningkatan komunikasi dan kepercayaan yang lebih besar di pihak ibu bapa akan menjadi faedah utama dalam peningkatan prestasi pelajar itu sendiri.
Membangunkan prosedur yang sistematik untuk mendapatkan maklumat ibu bapa serta persetujuan murid sebelum maklumat yang terkandung di dalam rekod sekolah didedahkan di luar.
No comments:
Post a Comment